روز صنایع دستی

صنایع دستی به مجموعه‌ای از هنرها و صنایع اطلاق می‌شود که محصول آن‌ها به‌طور عمده با استفاده از مواد اولیه‌ی بومی، به کمک دست و ابزارهای دستی ساخته می‌شود. در هر یک از فرآورده‌های این صنایع، ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به‌نحوی تجلی می‌یابد و همین عامل است که وجه تمایز اصلی این محصول‌ها از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه‌ای است.
صنایع دستی حاصل حیات فرهنگی ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. از این رو تنها کالایی برای مبادله نیست و ویژگی‌های فرهنگی و قومی هم از طریق آن مبادله می‌شوند و نوعی ارتباط فرهنگی در میان جوامع پدید می‌آید.
پس از جنگ جهانی دوم، صنایع دستی با محتوای هنری و فرهنگی، مورد توجه کشورهای پیشرفته قرار گرفت. در دهم ماه ژوئن برابر با بیستم خردادماه سال ۱۹۶۴، نخستین همایش‌ جهانی صنایع دستی با شرکت مسئولان اجرایی، استادان دانشگاه، هنرمندان و صنعتگران بیش از چهل کشور جهان، در نیویورک برگزارشد. در قطعنامه‌ی پایانی این همایش، طرح تأسیس «شورای جهانی صنایع دستی»، به‌عنوان یک نهاد وابسته به یونسکو تصویب‌ شد. سالروز شروع این همایش، به‌عنوان «روز جهانی صنایع دستی» نام‌گذاری شده است.
شورای جهانی صنایع دستی هم‌اکنون نود کشور جهان را تحت پوشش دارد و دبیرخانه‌ی آن در شهر آمستردام هلند واقع شده است. ایران از سال ۱۳۴۷شمسی برابر با ۱۹۶۸میلادی از طریق سازمان صنایع دستی کشور به عضویت این شورا درآمد و در مجمع آسیا و اقیانوسیه‌ی آن مشغول به فعالیت شد.