جشن سده

جشن سَده یکی از جشن‌های ایرانی است که در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه یا به‌عبارتی دیگر، آبان‌روز از بهمن‌ماه برگزار می‌شود.
این جشن با افروختن هیزمی که مردم از صبح‌گاه بر بام خانه‌ی خود یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند آغاز می‌شود.
بنا بر اشاره‌های تاریخی، جشن سده همیشه به شکل دسته‌جمعی و با جمع‌شدن همه‌ی مردم شهر و محله و روستا در یک محل و برپایی یک آتش بزرگ برگزار می‌شده است. مردم در گرد آوردن هیزم با یکدیگر مشارکت می‌کردند و جشن سده بدین معنا جشن همکاری و همبستگی مردم است. پس از برپایی آتش، زرتشتیان به نیایش‌خوانی، سرودخوانی و پایکوبی می‌پرداختنند. بعضی دانشمندان نام سده را برکرفته از صد می‌دانند.
یکی دیگر از دلایل گرامی‌داشت این شب آن است که ایرانیان دو ماه میانی زمستان، یعنی دی و بهمن را دورانی بسیار سخت و زمانِ نیرومند گشتن اهریمن می‌دانستند و از این‌رو برای پایان‌یافتن این دو ماه نیایش‌های ویژه‌ای برگزار می‌کردند.