روز صنایع دستی

صنايع دستی به مجموعه‌ای از هنرها و صنايع اطلاق می‌شود كه محصول آن‌ها به‌طور عمده با استفاده از مواد اوليه‌ی بومي، به كمک دست و ابزارهای دستی ساخته می‌شود. در هر يک از فرآورده‌های اين صنايع، ذوق هنری و خلاقيت فكری صنعتگر سازنده به‌نحوی تجلی می‌يابد و همين عامل است که وجه تمايز اصلی اين محصول‌ها از مصنوعات مشابه ماشينی و كارخانه‌ای است.
صنايع دستی حاصل حیات فرهنگی ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل ديگر است. از این رو تنها كالایی برای مبادله نيست و ویژگی‌های فرهنگی و قومي هم از طريق آن مبادله می‌شوند و نوعی ارتباط فرهنگی در ميان جوامع پديد می‌آید.
پس از جنگ جهاني دوم، صنایع دستی با محتوای هنری و فرهنگی، مورد توجه كشورهای پيشرفته قرار گرفت. در دهم ماه ژوئن برابر با بيستم خردادماه سال ۱۹۶۴، نخستين همايش‌ جهانی صنایع دستی با شركت مسئولان اجرایی، استادان دانشگاه، هنرمندان و صنعتگران بيش از چهل كشور جهان، در نيويورک برگزارشد. در قطعنامه‌ی پايانی این همايش، طرح تأسيس «شورای جهانی صنايع دستی»، به‌عنوان یک نهاد وابسته به يونسكو تصويب‌ شد. سالروز شروع اين همايش، به‌عنوان «روز جهانی صنايع دستی» نام‌گذاری شده است.
شورای جهانی صنایع دستی هم‌اكنون نود كشور جهان را تحت پوشش دارد و دبيرخانه‌ی آن در شهر آمستردام هلند واقع شده است. ايران از سال ۱۳۴۷شمسی برابر با ۱۹۶۸میلادی از طريق سازمان صنايع دستی كشور به عضويت این شورا درآمد و در مجمع آسيا و اقيانوسيه‌ی آن مشغول به فعاليت شد.