شب یلدا یا شب چلّه یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است. این جشن در طول سپری‌شدن بلندترین شب سال و به‌دنبال آن، بلندتر شدن طول روزها در نیم‌کره‌ی شمالی (مصادف با انقلاب زمستانی) گرامی داشته می‌شود.
یلدا به زمان بین غروب آفتاب از سی‌ام آذر ماه (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) گفته می‌شود. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا اغلب شامی فاخر آماده می‌کنند و انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه را دور هم صرف می‌کنند. هم‌چونین آجیل شب یلدا در ایران طرفداران بسیاری دارد. قصه‌گویی افراد مسن‌تر برای دیگر اعضای فامیل و هم‌چونین فال‌گیری با دیوان حافظ از رسم‌های شب یلداست. در لرستان به شب یلدا «شو اول قاره» (قاهاره) می‌گویند.
در خراسان بزرگ تا کشمیر شب چله بزرگ مورد تکریم مردم بوده است. در افغانستان، بخش‌هایی از پاکستان و شمال هند و کشمیر به شب یلدا شب چله کلان (chillai kalan) می‌گویند.
در مزار شریف، همه‌ساله با نزدیک‌شدن به آخرین و طولانی‌ترین شب از فصل پاییز که چله‌ی بزرگ نام دارد، مردم ولایت بلخ در شمال افغانستان با آداب و رسوم خاص خود به استقبال این شب می‌روند.
دسته‌ها: ملی
0 دیدگاه