اعدام نواب صفوی

سید مجتبا میرلوحی (۱۳۰۳ تا بیست و هفتم دی‌ماه ۱۳۳۴) معروف به نواب صفوی، طلبه و بنیان‌گذار جمعیت فدائیان اسلام، در ترور حسین علاء و احمد کسروی نقش مستقیم داشت.
او در ۱۳۰۳ در محله‌ی خانی‌آباد تهران و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. در دوره‌ای که در مدرسه‌ی آلمانی‌ها مشغول تحصیل بود، در سال ۱۳۱۹ در همان مدرسه تظاهراتی بر ضد کشف حجاب به راه انداخت. هم‌چونین در زمان دولت مصدق، او را به قتل تهدید کرد.
نواب صفوی، پس از آزادی از زندان در پی ترور نافرجام احمد کسروی، طی اعلامیه‌ای جمعیت فدائیان اسلام را تشکیل داد. او در این اعلامیه، برادری، استقامت و اتحاد را خط کلی جنبش فدائیان اسلام، رسیدن به حاکمیت اسلام و قرآن را هدف اصلی جنبش، و شهادت و انتقام و قصاص را روش اصلی مبارزه معرفی کرد. نخستین اقدام این جمعیت، قتل احمد کسروی، نویسنده و محقق ایرانی در بیستم اسفندماه ۱۳۲۴ در ساختمان دادگستری تهران بود.
یکی دیگر از فعالیت‌های این گروه، ترور دکتر حسین فاطمی در بیست و پنجم بهمن‌ماه ۱۳۳۰ بود که به دست محمدمهدی عبدخدایی انجام شد و فاطمی را تا زمان مرگ دچار عوارض این زخم کرد. در بیست و پنجم آبان‌ماه ‌۱۳۳۴ یکی دیگر از اعضای این گروه به نام مظفر ذوالقدر کوشید تا حسین علاء را به قتل برساند، اما ناموفق ماند. نواب صفوی پس از ترور ناموفق علاء در اول آذرماه ۱۳۳۴ بازداشت شد و در روز بیست و هفتم دی‌ماه به همراه مظفر ذوالقدر، خلیل طهماسبی و محمد واحدی اعدام شد.