ابومحمد علی بن حسین، ملقب به سجاد و زین‌العابدین، چهارمین امام شیعیان، در مدینه به دنیا آمد. او در جوانی پدرش را در صحرای کربلا همراهی کرد، ولی به‌دلیل بیماری، در نبرد کربلا شرکت نکرد. پس از کشته‌شدن پدر و خویشانش به‌همراه اسیران دیگر به کوفه و سپس به دمشق منتقل شد و بعدها اجازه پیدا کرد به مدینه برگردد. اثر معروف او «صحیفه‌ی سجادیه» در قالب نیایش نگاشته شده است.
در روایات شیعه آمده‌است که او با زهر ولید بن عبدالملک کشته شد و در قبرستان بقیع کنار قبر حسن مجتبا دفن شده است. تاریخ مرگ او سال ۹۴ یا ۹۵ هجری قمری آورده شده است؛ گرچه منابع مختلف سال‌های ۹۲، ۹۳، ۹۹ و ۱۰۰ هجری قمری را هم ذکر کرده‌اند.

دسته‌ها: مذهبی

0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.