به روایت «برهان قاطع»، در آبان‌روز از فروردین‌ماه که برابر با دهم ماه فروردین در گاهشماری ایرانی است، جشنی به همین نام برگزار می‌شده است. در این جشن که نوعی انتظار برای بارش باران بوده است، مردم به اجرای آیین‌هایی هم‌چون آب‌پاشی به یکدیگر می‌پرداختند. جشن آبانگاه با جشن آبانگان که در دهم آبان برگزار می‌شده متفاوت است و نباید با آن اشتباه گرفته شود.
جشن آبانگاه را به این دلیل برگزار می‌کردند که نخستین آبان‌روز در سال بود؛ جشنی در ستایش آبان که در واقع همان ناهید یا آناهیتاست، چرا که ناهید در آغاز سیاره بوده است و بعدها تبدیل به ایزدبانوی نگهبان آب‌های روان و پاکیزگی آب‌ها شده است.
در این روز اگر باران می‌بارید، آبانگاه مردان بود و مردان به آب‌تنی می‌رفتند و اگر باران نمی‌بارید آبانگاه زنان بود و زنان به آب‌تنی می‌رفتند و این آب‌تنی امری باشگون و مبارک تلقی می‌شد.
دسته‌ها: مذهبی
0 دیدگاه