هشتم تیرماه، برابر با سالروز بمباران شیمیائی سردشت، روز مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و میکروبی نام گرفته است. در تاریخ هفتم و هشتم تیرماه ۱۳۶۶، هواپیماهای بمب‌افکن عراقی با بمب‌های شیمیایی به چهار نقطه‌ی متراکم و پرجمعیت شهر سردشت حمله کردند و این شهر و اطراف آن را آماج گازهای کشنده‌ی شیمیایی قرار دادند.
مناطق عملیاتی شمال غرب (والفجر دو)، روستاهای مجاور و حاج عمران، مریوان، بانه و روستاهای مجاور، پیرانشهر، نودشه، سردشت، منطقه‌ی عملیاتی طلائیه و جزایر مجنون از جمله مناطقی بودند که تحت حمله‌ی شیمیایی قرار گرفتند.
در پی تلاش‌هایی که برای جلوگیری از ساخت، تولید، انبار و استفاده از جنگ‌افزارهای شیمیایی و میکروبی صورت گرفت، پیمانی در سال ۱۹۷۲ به امضا رسید که بر پایه‌ی آن دولت‌های امضاکننده پایبند شدند که تحت هیچ شرایطی به تولید و انبار جنگ‌افزارهای بیولوژیک نپردازند و از گسترش آن‌ها خودداری کنند.
افزون بر این، سازمان ملل در یازدهم نوامبر ۱۹۸۷ قطعنامه‌ای در مورد جنگ‌افزارهای شیمیایی به تصویب رسانید. هم‌چونین در سال ۱۹۹۲ کنفرانس خلع جنگ‌افزار در ژنو، پیش‌نویس و طرح کنوانسیون بازداری جنگ‌افزارهای شیمیایی را تهیه کرد و به سازمان ملل ارایه داد. گردهمایی همگانی سازمان ملل، این طرح را در بیست و چهار ماده و سه پیوست در دسامبر سال ۱۹۹۲ به تصویب رساند. این کنوانسیون از روز بیست و نهم آوریل ۱۹۹۷ لازم‌الاجرا شد.


0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.