بیست و هشتم اردیبهشت‌ماه، روز بزرگداشت حکیم عمر خیام است.
ابوالفتح‌الدین عمر بن ابراهیم نیشابوری مشهور به خیام، از برجسته‌ترین حکما و ریاضی‌دانان جهان اسلام، در سال ۳۲۹ هجری قمری در نیشابور دیده به جهان گشود.
او پس از طی تحصیلات در حوزه‌های مختلف، در رشته‌ی ریاضیات و نجوم تبحر بسیار یافت و شیوه‌های خاصی را در حل مسائل مختلف ابداع کرد. به‌دلیل دانش وسیعی که در این دو علم به دست آورده بود، از سوی ملک‌شاه سلجوقی به دربار فراخوانده شد. خیام در نزد ملک‌شاه به فعالیت‌های علمی مهمی پرداخت که از میان آن‌ها می‌توان به نگارش تقویم جلالی اشاره کرد.
او به در خواست ملک‌شاه رصدخانه‌ی ملک‌شاهی را ساخت و در صدد اصلاح تقویم موجود بر آمد. تقویم جلالی که امروزه در میان ایرانیان رواج دارد از چونان اعتباری بر خوردار است که تا کنون کم‌تر به آن ایراد وارد شده است.
اشعار خیام بیشتر به زبان فارسی و عربی هستند. مضمون عمده‌ی رباعیات او شک و حیرت، توجه به مرگ و فنا و تذکر در مورد مغتنم‌شمردن عمر آدمی است. خیام در سال ۵۱۷ هجری قمری چشم از جهان فرو بست. پیکر او را در باغی در زادگاهش نیشابور به خاک سپردند.

دسته‌ها: مشاهیر

0 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

Avatar placeholder

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.