ایده‌ی تشکیل سازمان بین‌المللی استاندارد در تاریخ چهاردهم ماه اکتبر سال ۱۹۴۷ در نشست روسای موسسه‌های استاندارد بیست و پنج کشور در لندن شکل گرفت. مقر این سازمان در ژنو قرار دارد. از سال ۱۹۷۰ روز چهاردهم ماه اکتبر (بیست و دوم مهر ماه) به نام روز جهانی استاندارد تعیین و نام‌گذاری شد.
استاندارد عبارت است از نظمی مبتنی‌بر نتایج ثابت علوم، فنون و تجربه‌های بشری که به‌صورت قواعد، مقررات و نظام‌هایی درمی‌آید که برای تحقق اهدافی چون ایجاد هماهنگی و وحدت رویه، افزایش میزان تفاهم، تسهیل ارتباطات، توسعه‌ی صنعت، صرفه‌جویی در اقتصاد ملی و حفظ سلامت و ایمنی عمومی به کار می‌روند.
در ایران برای نخستین‌بار با تصویب قانون اوزان و مقیاس‌ها در سال ۱۳۰۴ خورشیدی، تشکیلاتی سازمانی که بعدها به موسسه‌ی مستقل استاندارد و تحقیقات صنعتی کشور تغییر شکل داد پایه‌ریزی شد. در سال‌های ۱۳۲۴ و ۱۳۳۲ به‌لحاظ اهمیت‌یافتن نظارت بر ویـژگی‌ها و کیفیت کالاهای صادراتی و وارداتی، هسته‌های تکامل‌یافته در موسسه به‌صورت یک اداره در وزارت بازرگانی شکل گرفت و در ادامه با تصویب قانون «تاسیس موسسه‌ی استاندارد ایران» مسئولیت‌ها و چارچوب‌های مستقل در قالب هدف‌های ملی تعیین شد و موسسه به‌صورت ساختاری مستقل شروع به فعالیت کرد.
دسته‌ها: جهانی
0 دیدگاه